شبی که از سر شب، آماده بود فرشته
ترانه‌ی لبش بود، سحر سرنوشته
داره میاد کسی‌که دنیا باهاش بهشته

زیباترین فرشته‌ها سمت زمین
همه میگن که نور زهرا رو ببین
همه میگن به خالقش، صدآفرین

یهو نورانی شد همه‌شبا
یهو بارونی شد آسمونا
یهو چش حسودا دراومد
اومد حبیبه‌ی شیر خدا

روز أزل خدا خواست همه بشن مریضش
همه بشن غلام و علی بشه عزیزش
من و شما کی باشیم، عالم فدا کنیزش

اونی‌که بانوی أزل تا أبده
اونی‌که سرنوشتارو رقم‌زده
به زمین اومده، چقدر خوش اومده

یهو قلب ستاره‌ها تپید
یهو زد جوونه گل امید
یهو گفتن آسمونا بهم
که آروم‌دل علی رسید

من یه خمارم؛ من سر دارم
من تورو دارم؛ تو همه دنیا
من یه جنونم؛ من یه خیالم
من یه امیدم؛ تو خود لیلا

می‌خونه میشه محشر، پیاله در پیاله
با می ناب کوثر که مثه نور، زلاله
تصوّر قیامت بی ‌فاطمه، محاله

به طرفش پرمی‌کشه قلب همه
تموم کهکشون براش خیلی کمه
همه‌چی رو سپرده حق به فاطمه

یهو یه‌وقت یه ندا می‌رسه
یهو ناموس خدا می‌رسه
دوباره می‌کنه قیامت و
دوباره به داد ما می‌رسه

من تورو دارم؛ تو همه دنیا
من یه جنونم؛ من یه خیالم
من یه امیدم؛ تو خود لیلا

من یه فقیرم؛ من یه اسیرم
من یخ کویرم؛ تو خود دریا
من یه غلامم؛ من یه سلامم
من شب تارم؛ تو شب اسرا

من یه نهالم؛ بی‌پر و بالم
تو خود بارون؛ توو دل ابرا
من یه شهابم؛ من یه سرابم
مست و خرابم؛ تو همه دنیا

دل تو دلم نیست؛ دست خودم نیست
من رو زمین و تو آسمونا

من تووی دنیا، بی‌کس و تنها
تو دل تنگ من رو خریدی
قطره‌ی اشکم، شاخه‌ی خشکم
تو به دل من، شعله کشیدی

زمزمه کردم؛ اسم تو بردم
زمزمه‌های من رو شنیدی
شب‌زده بودم؛ گمشده بودم
پیدا شدم باز تا تو رسیدی